Polubić lustro

W lustrze odbija się nasz obraz. Najczęściej przeglądamy się w nim podczas pielęgnacji twarzy, wykonując makijaż czy też przed wyjściem z domu sprawdzając jak się prezentujemy.

Chętnie przeglądamy się w lustrze, jeżeli czujemy się z sobą dobrze, jeżeli się sobie podobamy. W innym przypadku unikamy tego przedmiotu. Znam osoby, które nie mają w domu dużego lustra bo tak bardzo nie lubią się w nim przeglądać. Z każdym dniem, niechęć do siebie samego może stawać się coraz większa. 

Znacie osoby, które mówią, że nie zależy im na wyglądzie? Mówimy, że nie dbają o siebie. To prawda. Nie mają czasu a przede wszystkim chęci. Jak mają zajmować się sobą, skoro się nie akceptują? 

Czy poruszając ten wątek, chcę powiedzieć, że wygląd jest tak bardzo ważny w naszym życiu?

Jeżeli ktoś tak pomyślał to pozwólcie, że od razu wyprowadzę go z błedu.

Każdy ma prawo prezentować się tak jak lubi. Jeżeli ma ochotę zniknąć w tłumie to oczywiście ma do tego prawo. Ma prawo, również siebie nie lubić a jednak...

Łatwiej żyje nam się w otoczeniu ludzi, których lubimy. Jak w takim razie tolerować swoją obecność  nie akceptując siebie w całości?

I tu pomocnym może stać się lustro. 

Rozmawiacie czasami ze sobą? Ja tak i przyznam, że najpoważniejsze rozmowy przeprowadziłam patrząc sobie prosto w oczy. 

Jakie pytania sobie zadawałam?

Jakie pytania mogę wam podpowiedzieć?

Na przykład, jeżęli uważasz, że ważysz za dużo. Popatrz na siebie i zapytaj:

• No i co mi powiesz, że jesteś za gruba/gruby?
• A co z tym robisz? No przyznaj, że nic.
• No to teraz przyznaj się, co ci się w tym tak podoba? 
• Naprawdę chcesz ważyć mniej?
• Naprawdę tego chcesz?

I na koniec powiedz sobie:

Nie pier... mi tutaj, że chcesz być szczuplejsza/szczuplejszy i jak bardzo ci źle, że tak wyglądasz. Albo zabierasz się za siebie, dieta, ruch albo przestań marudzić. Zmień garderobę i pokachaj swoje kilogramy. Nie marudź, że brak ci czasu i kasy. Po prostu zacznij o siebie dbać. Słyszysz, mnie nie oszukasz, za dobrze cię znam.

Czy to działa? Sprawdźcie. Według mnie tak. Jeżeli przestajemy marudzić i bierzemy odpowiedzialność za swoje decyzje, jeżeli zdajemy sobie sprawę, że większość przeszkód to nasze obiekcje wtedy zaczyna być prościej. Prościej z akceptacją siebie. Jeżeli nawet mamy spadek formy to wiemy, że mamy wybór i warto podejść do lustra i się zdyscyplinować po to, żeby zacząć od nowa.

• Nie chce ci się?
• Boisz się?
• Super... to idź do łóżka i nic nie rób. Tylko przestań płakać, że ci źle. 
• Albo wstawaj i zabieraj się za życie. Krok po kroku. 
• Kto ma to zrobić, jak nie ty? Kto może zrobić to lepiej, jak nie ty?